ابهامات جدي و ضرورت توسعه در ديدگاه سياسي رئيس جمهوري
در نطقي كه قرار بود به عنوان نطق پيش از دستور آقاي توكلي در مجلس خوانده شود ولي بنا به دلايلي نشد فقط اندكي از بسياري از گفتني هاي لازم گفته شد و بقيه را به درايت و علم و اطلاع رئيس جمهور و نمايندگان واگذار كرد. بسياري از كاركردها در عالم واقع به شناخت ظاهر و تعصب در دوستي ها و غلظت در دشمني ها مرتبط مي شود و در انتخاب وزراء و معاونان و استانداران تاثير مي گذارد. چرا بايد منتقدين كه جزء موهبت هاي الهي هستند به صرف انتقاد از كاركردهاي ضعيف مجموعه دولت و شخص رئيس جمهور از دائره انتخاب خارج باشند تا ديگر كسي جرات انتقاد را نداشته باشد و مجموعه اي از افراد چاپلوس و مجيز گو دور و بر رئيس دولت را بگيرند كه در كارآمدي بسياري از آنان ترديدهاي فراواني است.
بحث تخصص يك بحث عميق و حياتي است و مكمل آن بايد درايت و عقلانيت و بينش وسيع و جامع نگري و كلان انديشي باشد. تا اين شرط اوليه در مورد يك وزارت خانه تخصصي وجود نداشته باشد با فرض وجود ساير شروط محصول خوبي از مديريت آن دستگاه بيرون نخواهد آمد و همان مي شود كه مجبور مي شوند با آزمون و خطا و نيز با تحكم و چشم غره و استفاده از روش هاي زورگويانه و حذفي وزارت خانه اي را اداره كنند كه دود آن واقعاً به چشم مردم خواهد رفت و در اين صورت مسئوليت شرعي و قانوني بر دوش نمايندگان نيز خواهد بود كه تسليم تعريف ها و تمجيدهاي حاشيه اي و لابي هاي انجام گرفته نشود. صرف كاركردن طولاني مدت در يك وزارتخانه نيز تخصص لازم را ايجاد نخواهد كرد بلكه در گوشه اي از كارهاي بزرگ يك وزارتخانه ممكن است فردي مسئوليتي داشته باشد كه هيچ ربطي به كاركردهاي تخصصي آن وزارتخانه نداشته باشد. مسئوليت نمايندگان محترم پس از اعمال دقت هاي لازم و متعصبانه رئيس جمهوري در انتخاب متخصصين براي وزارتخانه ها اين است كه بدون تعارف و ملاحظه و تاثير پذيري از لابي ها و امتياز طلبي ها و رفاقت ها و حب و بغض ها بر روي يك فرد معرفي شده بررسي نمايند و شايستگي او را مورد تصويب و تائيد قرار دهند.
مشخصاً بايد از هرگونه سوء استفاده از نظرات تقويتي رهبري معظم انقلاب در مورد همكاري با دولت و ... پرهيز نمود و نبايد از اين نظرات براي تضعيف مجلس و جايگاه رفيع آن استفاده شود. فشارهاي رواني كه از امروز براي جا انداختن طرح هاي اقتصادي مشكل آفرين و مورد نقد مجلس شروع شده نبايد تاثير جدي در روند بررسي هاي علمي مجلس داشته باشد و مجلس بايد بدون ملاحظه اين فشارها به صورت تخصصي با نگاه به تاثيرات آينده آنها بر روند زندگي مردم ، مخاطراتي كه براي كشور ايجاد مي كند، تاثيرات مخربي كه بر روند تورم زايي و فلاكت افزايي دارد و نيز تاثير آن در ضريب اميد به زندگي و سطح متوسط زندگي، نسبت به ورود در آنها به دقت عمل نمايد. انتخاب فله اي وزراء و راي اعتماد فله اي به آنها دون شان رئيس جمهور محترم و مجلس عزيز است. متاسفانه بعضاً از گوشه و كنار شنيده مي شود تعداد قابل توجهي از نمايندگان لابي هاي مختلف را براي گرفتن امتيازات لازم براي حوزه انتخابيه خود از دولت به شرط راي دادن به فلان وزير و بهمان كانديداي وزارت انجام مي دهند و دولت محترم هم از پيش براي اخذ راي براي اكثريت وزراء اين مسير را كور نكرده است.
در مورد اعلام آقاي دكتر احمدي نژاد كه اكثريت قابل توجهي از اعضاي كابينه دهم را نيروهاي جوان تشكيل خواهند داد با حديث شريف علوي ذكر شده در متن نطق { علی (ع) می فرماید: «رَای الشَّیخ اَحَبّ الَیَّ مِن جَلَدِ الغُلام- نظر پیر نزد من دوست داشتنیتر از قدرت جولان جوان است». گماشتن غیرمجرب ها بر مقدرات مردم، خلاف عقل و نقل است.} مباينت و ضديت دارد. سهم باتجربه ها در كابينه بايد بالا باشد تا با اشرافيت موضوعي، تخصصي و مديريتي بر دستگاه مربوطه بتوانند كارها را آنطور كه شايسته است به پيش ببرند. وزارت جاي آموزش وزراء و انجام آزمون و خطا نيست بلكه جاي عرضه تجارب مديريتي متخصصاني است كه پشتوانه هاي لازم براي اداره امور را با خود به همراه دارند.
اينجانب واقعاً به برخوردهاي حذفي نسبت به منتقدان و استفاده بي دليل و خارج از منطق از جوانان به صرف بازي با احساسات و جلب نظرات آنها و علي الخصوص بانوان و در درجه پائين قرار دادن اهميت و لزوم داشتن تخصص در موضوع مورد مديريت نگران بوده و حتي انتخاب استانداران كم اطلاع و داراي ادا و اطوارهاي مديريتي تحكمي را به صلاح استانهاي با شرايط پيچيده و نيروهاي با تخصص هاي بالا نمي دانم. قطعاً بدور نهادن تعصب هاي محدود نگري و جريان سالاري و استفاده از تمام ظرفيت هاي مديريتي حتي منتقدان مي تواند دائره انتخاب رئيس جمهور محترم را افزايش دهد و اميد به همكاري ها را در مديريت دولت دهم افزايش دهد.
نكته اي ديگر كه بسيار مهم است و بايد تذكر داده شود اين است كه متاسفانه رئيس جمهوري محترم بعد از برخورد رهبري معظم انقلاب با حضور آقاي رحيم مشايي به عنوان معاون اولي اقدام به حذف معاونت اجرايي رئيس جمهور نموده و با افزايش اختيارات رئيس دفتر خود عملاً اختياراتي فراتر از معاون اولي را براي ايشان در نظر گرفتند. سوال اين است كه آيا اين حركت يك روش بني صدر گونه براي مقابله نرم با مواضع رهبري و نشان دادن خشم خود در برابر آن تذكر نيست؟ آيا مومنان و اصولگرايان از اين نكات به راحتي خواهند گذشت و با فداكاري رهبري و از خود گذشتي ايشان در مراسم تنفيذ اين عكس العمل در برابر ايشان شايسته خواهد بود؟ اين جريان كه در اطاعت از رهبري را به دست بوسي و كتف بوسي تقليل داده اند و در عوض مقابله همه جانبه براي نشان دادن كم نفوذ بودن حكم رهبري را پيشه خود ساخته است شايسته سرزنش جدي نيست؟ آيا اين جريان كه در برابر رهبري اينگونه موضع مي گيرد در واقع همان جرياني نيست كه ياران واقعي راهبري را يكي يكي از دور خارج كرده تا با رهبري تنها شده به راحتي مقابله نمايد؟ آيا اين پروژه ادامه خواهد يافت و كساني در مجلس و برخي از احزاب و اصولگرايان در تعصب به دفاع از اين جريان و خصومت عليه ياران رهبري آنقدر پيش خواهند رفت كه دفاع از رهبري را به نفع اين جريان كنار خواهند گذاشت و سكوت معني داري را پيشه خواهند نمود؟
دكتر غلامعلي رنجبر